Pakatan Harapan dan isu LGBT
Mengapa pendirian PH terhadap agenda LGBT begitu mengelirukan? Jawapannya mudah: ia adalah sebahagian daripada manifesto mereka. Oleh itu, seperti hal lain dalam manifesto mereka – nampaknya Pakatan Harapan berhasrat untuk memastikan bahawa mereka mengelirukan rakyat Malaysia sebanyak yang mungkin.
Shahrul Naim
Di Parlimen semalam, Timbalan Menteri Undang-undang Hanipa Maidin memberitahu media bahawa perarakan Hari Wanita Antarabangsa yang mendapat perhatian ramai dan diadakan pada 9 Mac 2019, adalah tidak melanggar Perlembagaan Persekutuan. Beliau juga menyatakan bahawa kerajaan mendapat tahu bahawa penganjur perarakan telah menyerahkan notis yang diperlukan kepada polis 10 hari sebelum perarakan.
Bukan sahaja tidak menyiasat kebenaran dengan tenang, nampaknya Pakatan Harapan dilihat sewenang-wenangnya menyatakan dan melabel Perarakan Wanita sebagai acara LGBT – malah memaksa siasatan polis ke atas penganjur dan bukan aktivis LGBT yang menghadiri perhimpunan itu.
(https://www.malaysiakini.com/news/484173)
Pendirian Pakatan terhadap LGBT adalah mengelirukan seperti mana pendirian mereka terhadap sebarang isu-isu lain. Pada bulan Julai 2018, Menteri di Jabatan Perdana Menteri untuk Hal Ehwal Agama mengingatkan semua pihak untuk berhenti menuduh PH sebagai mesra LGBT.
Sebulan kemudian, potret-potret aktivis LGBT dipamerkan di Festival George Town (GTF) 2018. Pakatan dengan cepat mengambil tindakan, meminta pihak penganjur menurunkan potret yang diambil bersama dengan Mujahid, di samping menekankan bahawa PH tidak menyokong pergerakan LGBT.
Pada 30 Ogos, beliau menekankan bahawa “kerajaan PH tidak pernah mengiktiraf LGBT. Itu kena jelas”.
Mujahid juga membuat pertemuan dengan aktivis transgender yang dipaparkan di GTF 2018 – menyatakan bahawa dia hanya bertemu dengan aktivis tersebut untuk menangani isu-isu lain yang dihadapi oleh masyarakat mak nyah.
(https://www.thestar.com.my/news/nation/2018/08/11/mujahid-meeting-was-over-lgbt-discrimination/)
Timbalan Perdana Menteri Wan Azizah bagaimanapun menentang pendirian Mujahid, menyatakan bahawa “LGBT mempunyai hak untuk mengamalkan apa sahaja yang mereka lakukan secara peribadi”.
Namun, tiga bulan kemudian di George Town, Festival Sastera George Town yang diadakan pada 22-25 November 2018, di mana panel pro-LGBT diadakan secara terbuka oleh penganjur – memanggilnya festival radikal yang paling “inklusif” di Malaysia.
(https://www.queerlapis.com/most-inclusive-radical-festival/)
Sebulan kemudian pada bulan Disember, Menteri Dalam Negeri Muhiyidin Yassin sekali lagi menyatakan bahawa Pakatan Harapan adalah anti-LGBT.
Mengapa pendirian PH terhadap agenda LGBT begitu mengelirukan? Jawapannya mudah: ia adalah sebahagian daripada manifesto mereka. Oleh itu, seperti hal lain dalam manifesto mereka – nampaknya Pakatan Harapan berhasrat untuk memastikan bahawa mereka mengelirukan rakyat Malaysia sebanyak yang mungkin.
Manifesto Pakatan Harapan menggariskan agenda kerajaan tentang hak asasi manusia. Menurut Janji 26 & 56, sekiranya dipilih, PH akan memastikan rekod hak asasi manusia negara kita dihormati oleh dunia dan akan menubuhkan Majlis Perundingan untuk Keharmonian Rakyat.
(https://kempen.s3.amazonaws.com/manifesto/Manifesto_text/Manifesto_PH_EN.pdf)
Tetapi melaksanakan Janji 26 setakat ini telah mengakibatkan dua protes besar, iaitu perhimpunan ICERD dan Rome Statute – hanya kerana kerajaan melihat dirinya terlalu pintar bagi rakyat Malaysia untuk mengadakan sesi perundingan atau bahkan memahami bagaimana perjanjian tersebut mungkin melanggar Perlembagaan Persekutuan.
(https://www.malaysiakini.com/news/469261)
Berdasarkan rekod jejak mereka setakat ini, rakyat Malaysia telah menjustifikasikan sebab untuk bimbang mengenai sebarang dasar yang majlis “perundingan” Keharmonian Rakyat mungkin ada untuk masyarakat Malaysia.
Bagaimanapun, marilah kita jujur dengan diri sendiri, hanya 9% daripada penduduk Malaysia yang percaya bahawa masyarakat harus menerima homoseksual, manakala 86% percaya bahawa tidak sepatutnya.
(https://www.pewresearch.org/global/2013/06/04/the-global-divide-on-homosexuality/)
Ironi yang paling besar di sini adalah pemimpin utama Pakatan Harapan kini terlibat dalam skandal seks gay – di mana pemimpin yang terlibat enggan berundur dari parti, bertentangan dengan pendirian “semasa” Pakatan yang anti-LGBT.
Namun mengapa manifesto ini yang mereka bertekad untuk teruskan? Bagaimana pula dengan gaji minimum dan pekerja asing? Sebaliknya rakyat Malaysia telah diubati dengan peningkatan sedikit daripada RM 1,000 kepada RM 1,100 dan bukannya RM 1,500 seperti yang dijanjikan dalam manifesto itu.
Mereka juga mempertimbangkan untuk memungkiri janji bagi mengurangkan pekerja asing di negara ini, seperti mana media melaporkan bahawa Kementerian Sumber Manusia merancang untuk membawa masuk pekerja Afrika untuk sektor perladangan.
Sejak 9 Mei 2018, Pakatan Harapan telah mempamerkan dirinya sendiri sebagai tidak dapat memahami realiti sebuah kerajaan. Ia seolah-olah kerana mereka mendapat kemenangan pilihan raya; bermakna mereka boleh mengenakan apa jua agenda yang mereka mahu ke atas rakyat Malaysia.
Sekiranya ini berlaku, mereka telah melupakan janji penting mereka kepada semua rakyat Malaysia – untuk meneruskan agenda pembaharuan yang berterusan bagi mewujudkan masa depan yang lebih baik dan memberi manfaat kepada semua.
Hakikatnya, kerajaan Pakatan Harapan mempunyai masalah yang lebih besar. Sekiranya kita melihat tajuk-tajuk utama dan bagaimana PH telah melaksanakan dasar-dasar kecil yang ada – kita hanya dapat melihat politiking, kedegilan, kecetekan fikiran, kepentingan peribadi dan ketidakcekapan yang semata-mata.
Kita tidak perlu melihat jauh untuk mengingatkan kita tentang perkara ini. Lihatlah cara mereka mengendalikan peraturan e-hailing baru-baru ini. Kementerian Pengangkutan mempunyai masa lebih setahun untuk menentukan arah industri baru yang membantu ribuan rakyat Malaysia setiap hari.
Sebaliknya mereka menunggu sehingga tiga bulan sebelum tarikh akhir untuk melaksanakan dasar mereka dan berharap perkhidmatan awam dapat memproses lebih 200,000 pemandu sebelum tarikh akhir pada bulan Julai. Nasib baiklah mereka sedar kesilapan mereka dan memberikan penyedia e-hailing masa tambahan selama tiga bulan untuk memproses kelulusan bagi pemandu mereka.
Saya fikir semua rakyat Malaysia, LGBT atau sebaliknya, akan bersetuju bahawa kerajaan bermuka dua memudaratkan negara. Tetapi saya fikir semua rakyat Malaysia boleh bersetuju bahawa Pakatan Harapan sekarang adalah sesuatu yang lebih teruk.
